موسسه فرهنگی و هنری ایده که پیش از این در نشستی به نقد و بررسی حراج تهران پرداخته بود، در تازه‌ترین رویداد خود، نشست آزاد «سنجه و قیاس» را پیرامون موضوع نقد هنر و شناخت منتقد هنری برگزار کرد. در این نشست که روز پنجشنبه ۲۱ بهمن ماه ساعت ۱۷ در سالن همایش این موسسه برگزار شد، حافظ روحانی، منتقد هنری به ایراد سخن پرداخت. روحانی در ابتدا با اشاره به این که ما در عرصه هنر اساساً با مفاهیم و کلماتِ غیر قابل تعریف و بی معنا رو به رو هستیم؛ اولین کار منتقد را ترجمه این مفاهیم و قابل فهم کردن آن‌ها دانست و در ادامه افزود: «منتقد اشکال و اثر هنری را به چیزی تبدیل می‌کند که بتوان درباره آن صحبت و آن را معنا کرد که کاری بسیار دشوار است؛ زیرا اثر هنری از معنا می‌گریزد.»
او در ادامه به اهمیت نوشتن در نقد اشاره کرد و گفت: «معنی کردن اثر هنری در وادی زبان و نوشتن اتفاق می‌افتد، در نتیجه مهم‌ترین ویژگی یک منتقد تسلط به نوشتن و زبان فارسی و ابزار کار او کلمات هستند، اما این موضوع به تنهایی کافی نیست.»
«قضاوت»، یکی دیگر از مسائل مطرح شده در این نشست بود که حافظ روحانی در این باره گفت: «نقد در نهایت درباره قضاوت است؛ اما از آن مهم‌تر فرایند قضاوت کردن است که باید با استدلال و تحلیل همراه باشد. برای درست قضاوت کردن باید بدانیم؛ در نقد هنری کسی بر دیگری رجحان دارد که کار بیشتری دیده باشد؛ زیرا بخش مهمی از فرایند قضاوت بر مبنای قیاس به وجود می‌آید.»
این منتقد هنری در ادامه به فرایند تحقیق در نقد اشاره کرد و افزود: «برای این که بتوانیم درباره یک اثر صحبت کنیم باید بدانیم آن اثر چیست و برای پاسخ به این سؤال باید تحقیق کنیم؛ نقد هنر یعنی تحلیل هنر، یعنی تحقیق هنر، در نتیجه هر منتقدی تا اندازه‌ای پژوهشگر هم هست.»
گفتنی است کارشناسان و حاضران در این نشست در انتها درباره اهمیت تاریخ در نگاه به اثر هنری و زوایای دید مختلف در دوره‌های متفاوت گفت و گو و در ادامه اشاراتی به ایدئولوژی و نقد فرمالیستی کردند.