مسجد%20وکیل%20شیراز
میلاد رفعت

مسجد وکیل شیراز


مسجد وکیل یا مسجد سلطانی، مسجدی تاریخی مربوط به دوره زندیان در شیراز است که به دستور کریم‌خان زند ساخته شد. این مسجد در غرب بازار وکیل و در انتهای راستهٔ شمشیرگرها واقع شده‌است طرح این مسجد دو ایوانی بوده و دارای دو شبستان جنوبی و شرقی است.شبستان جنوبی با ستون‌های سنگی یکپارچه و مارپیچ از شاخصه‌های معماری ایرانی و از مناطق دیدنی این مسجداست که دارای 48 ستون سنگی یکپارچه می‌باشد.مساحت این شبستان در حدود 5 هزار متر مربع است و منبر چهارده پله‌ای یکپارچه از سنگ مرمر از زیبائی‌های قسمت شبستان می‌باشد. گویند به فرمان کریم خان این سنگ از مراغه به شیراز آورده شد.در سمت شمال مسجد طاق بلند و مهمی ساخته شده که به طاق مروارید معروف است و در دور این طاق با قلم درشت و خط ثلث عالی یکی از سوره‌های قرآن به صورت هلالی نوشته شده‌است.این مسجد بر طبق بافت معماری سنتی این مرز و بوم در یک مجموعه اجتماعی قرار گرفته و هماهنگی زیبایی را در پیوند دین و دنیا، به وجود آورده‌است. کاشی کاری صحن و ایوان‌های شمالی و جنوبی نیز بسیار زیبا و از انواع هفت رنگ و معرق می‌باشد.



مسجد%20نصیرالملک%20شیراز،%20شاهکار%20معماری%20ایرانی
امیر صادقیان

مسجد نصیرالملک شیراز، شاهکار معماری ایرانی


مسجد نصیرالملک یکی از آثار تاریخی زیبا و باشکوه شیراز از دورۀ قاجاریه، شاید برای خیلی‌ها کمتر شناخته شده باشد. وسعت این بنا در مقایسه با مساجد دیگر، از جمله مسجد وکیل یا مسجد جامع نو شیراز، چندان زیاد نیست، اما از لحاظ معماری، به قدری زیبا و با ظرافت ساخته شده است که می‌توان آن را جزء شاهکارهای معماری و کاشی‌کاری دورۀ قاجار دانست.مصالح به‌کاررفته در بنای مسجد عمدتا آجر و گچ بوده و در پی ساختمان نیز سنگ و در نماهای داخلی و خارجی ترکیباتی از سنگ، آجر و کاشی است. در قسمت‌های مختلفی از دیواره‌ها و چارکه‌کشی‌ها نیز قطعاتی از چوب به‌کار رفته و همین چوب‌ها هنگام زلزله، تنش‌های ساختمان را مهار و از شکافتن و شکستن دیوارها جلوگیری ‌کرده است. شیشه‌های رنگی، نور را بازتاب می‌دهد و رنگ صورتی که بر پهنای مسجد غالب شده، خود را به فرش‌ها و فضای داخل رسانده و زیبایی خیره کننده را مهمان چشمان بازدیدکنندگان می‌کند. زیبایی محض در این فضای معنوی، حاصل تبلور نور و رنگ است و همین درخشش بی حد، پای گردشگران بی‌شمار داخلی و خارجی را به شیراز باز کرده است.


تلاقی%20زیبای%20دریا%20با%20کویر
مهسا الویری

تلاقی زیبای دریا با کویر


وقتی اسم سیستان بلوچستان می آید، ناخودآگاه تصاویر همیشگی کویر و کپر تمام ذهن را پر میکند. جغرافیای بلوچستان و همجواریش با دریای عمان و دسترسی به آب های آزاد نقطه ی قوت این منطقه وسیع است. از انتهای دریای خلیج فارس تا مرز پاکستان، اسکله های متعددی وجود دارد که می توان آن را مرکز درآمد و حتی خانه ی مردان بلوچ نامید. چرا که صید ماهی با لنج شاید دو ماه بیشتر طول می کشد، اما با همین قایق هایی که ما توریست ها هم سوارشان شده ایم، صیاد در دو نوبت سحرگاه و عصرگاه به دل دریا می زند. بازار داغ بعد صید برای همه جذاب و برای کودکان جذابتر است. آن ها زندگی را از دریا می آموزند و با پدرانشان، به صورت کاپیتان (ما گفتیم ناخدا ولی بزرگ و کوچیک دوست داشتن کاپیتان صداشون کنیم) عزم دریا می کنند و خدا تورهای ماهیگیریشان را پر از ماهی می کند. صید، شستن، دودی کردن و خورد کردن ماهی، وزن و فروش صید به مشتریان محلی و فرا مرزی، نگهبانی و نگهداری از لنج و ملزومات دریا، توراندازی، بارگیری و باراندازی، تفریح و در مجموع زندگی از فعالیت های رایج اسکله است.





بحران%20زباله%20پراکنی%20در%20روز%20طبیعت
بهروز خسروی

بحران زباله پراکنی در روز طبیعت


فقط کافی است در وقت سفر و تعطیلات نوروزی نگاهی به دور و بر خودمان بیندازیم. تقریباً هیچ محیط طبیعی اعم از جنگل و کوه و رودخانه و ساحل و دریا و بیابان را نمی‌توانید بیابید که ردپایی از انسان و زباله در آن نباشد. بار سفر که می‌بندیم، تا بن دندان خودروی شخصی‌مان را مملو از انواع آذوقه می‌کنیم به طوری‌که گاه چندین برابر نیاز غذایی‌مان را با خود می‌بریم و مصرف می‌کنیم و دست آخر نیز پسماندهایش را به گوشه و کنار پرتاب می‌کنیم. شدت پراکنده‌سازی انواع زباله بویژه پسماندهای پلاستیکی و.... در طبیعت ایران به حدی است که حتی جهانگردان و طبیعت گردانی که به کشورمان می‌آیند نخستین چیزی که به زبان می‌آورند این است: «ایران خیلی زیباست اما چرا این همه زباله در طبیعت شما ریخته می‌شود، هر کجا می‌رویم مملو از زباله است؟!» انگار به ما یاد نداده‌اند که طبیعت زباله‌دانی نیست، انگار نمی‌بینیم که دیگر هیچ تفرجگاهی باقی نمانده که مصون از زباله باشد و بتواند در آینده فرزندان ما را میزبانی کند، گاهی زمین و ساحل را که می‌کنیم تا عمق نیم تا یک متری به زباله می‌رسیم،