روزگاری غذای اصلی ساحل نشینان جنوب کشور ماهی و میگو بود، اما امروز به علت کاهش منابع آبزی و گرانی آن ساکنان این مناطق هفته ها هم نمی توانند یک وعده غذای دریایی مصرف کنند و بوی قلیه (خورشت) ماهی در کوچه های جنوب به مشام نمی رسد.
جنوبی ها بر این باورند که در دهه های اخیر به علت عوامل انسانی نظیر صید بی رویه، استفاده از روش ها و ادوات مخرب صید، آلوده کردن دریا و نابودی زیستگاه های آبزیان، خلیج فارس برکت خود را از دست داده و حتی بسیاری از صیادان، حرفه اجدادی خود را رها کرده و به شغل های کاذب روی آورده اند.
بندرنشینان کرانه خلیج فارس می گویند: هم اکنون با کاهش ذخایر آبزی، رکود صید و صیادی از ساحل نشینی فقط هوای گرم و شرجی و رطوبت آن و بیماری هایی که به علت کار در دریا و زندگی در ساحل به آن مبتلا شده اند، برایشان باقی مانده و سفره هایشان از ماهی خالی است.
آنان ادامه می دهند: در دهه های گذشته هر قایق صیادی با صید چندین کیلو ماهی در روز نان آور چند خانواده بود اما اکنون حتی نمی تواند غذای روزانه یک خانواده را هم تامین کند و نه تنها از بوی خوش غذاهای دریایی در شهرهای جنوبی خبری نیست بلکه هفته ها در حسرت یک وعده مصرف غذای ماهی آن هم از نوع درجه 3 آن می مانند.