محصولات%20لبنی%20بز%20مورسیا%20در%20قلعه%20گنج
مهلا جنابی

محصولات لبنی بز مورسیا در قلعه گنج


با گذشت بیش از دو دهه خشکسالی، مراتع حاشیه تالاب جازموریان جوابگوی دامداری به روش‌های سنتی نیست، از این رو بنیاد علوی وابسته به بنیاد مستضعفان، در راستای اجرای طرح آبادانی و پیشرفت شهرستان قلعه گنج، با جایگزینی بز‌های شیری نژاد مورسیا در فضای بسته می‌کوشد تا شغل آباء و اجدادی مردم این منطقه حفظ شود و در عین حال به مراتع حاشیه تالاب نیز ضربه‌ای وارد نشود. کارخانه لبنیات پاک در حال حاضر روزانه ده تن شیر بز مورسیا را از بزداری مادر و همچنین بزداری‌های کوچک محلی، دریافت می‌کند و فرآوری پنیر و دوغ را انجام میدهد.شهرستان قلعه گنج یکی از محرومترین مناطق ایران، در سال 93 به عنوان پایلوت اقتصاد مقاومتی در کشور انتخاب و بنیاد علوی، با اجرای طرح ملی آبادانی و پیشرفت در این شهرستان، تلاش میکند با ایجاد مشاغل مختلف برای مردم، وابستگی آن‌ها را به نهاد‌های امدادی کم کند تا بتوانند به یک معیشت پایدار دست یابند.



سرزمین%20فریادهای%20خاموش
مجید حق دوست

سرزمین فریادهای خاموش


جنوب کرمان ، این‌جا آب نیست، برق نیست، توالتی هم وجود ندارد. آدم‌ها برای خلاص‌شدن کمی دورتر از کپر خود، روی کپه‌ای خاک خود را راحت می‌کنند. تن و صورت‌شان ماه به ماه هم رنگ آب نمی‌بیند. برای همین است که بیماری زیاد است. قارچ و بیماری‌های فراوان پوستی. دخترها با موهای بلند و کوتاه تصوری از شانه ندارند. هیچ مویی صبح به صبح شانه نمی‌خورد، بافته نمی‌شود. این‌جا زن و مرد فقط رنج‌های خود را می‌بافند. این‌جا دهان همه آدم‌ها بوی گرسنگی می‌دهد و پسرهای 12-11 ساله، شلوارهای گشاد پدرهای خود را با طناب روی کمرشان سفت می‌کنند. این‌جا وصله بیداد می‌کند. تن هیچ‌کس لباسی نیست که وصله‌ای نداشته باشد. لباس‌ها چنان کهنه است که می‌توان نخ‌های تاروپود را یک‌به‌یک شمرد. اسم‌ها عوض می‌شوند و آدم‌ها یکی هستند. از مسافتی به مسافتی دیگر. این‌جا همه چیز تکراری است. کپرنشینان اگر خیلی خوشبخت باشند، بلدی پیدا می‌کنند تا از تیر چراغ برق برای‌شان رشته‌ای نور بیاورد.


زندگی%20به%20سبک%20کپرنشینی
حسین معمری

زندگی به سبک کپرنشینی


کپرنشینی، ناشی از شرایط خاص اقلیمی و آب‌وهوایی مناطقی از جنوب و جنوب‌شرق کشور است. کپرها خنک‌تر از ساختمان‌ها و چادرها هستند و خانه‌های کپری تحمل گرمای شدید این مناطق را آسان‌تر می‌کنند. در برخی مناطق کشور که مردم زیر سقف کپر زندگی می‌کنند، مدرسه هم درون کپرها تشکیل می‌شود. کپر نماد سنتی منطقه است نه سمبل محرومیت کپر نماد سنت و تاریخ آنهاست و با فرهنگ مردم برخی مناطق ایران عجین شده و امکان حذف آن از چرخه زندگی شاید ممکن نباشد. کپر به آلونک‌ها و سایبان‌هایی گفته می‌شود که در مناطق گرمسیری جنوب با شاخه و برگ درخت نخل ساخته می‌شود و روی آن ‌را با حصیر می‌پوشانند.کپرنشینی یک سبک زندگی است که ریشه در فرهنگ مردم برخی از مناطق کشورمان دارد.شرایط آب و هوایی نیز تأثیر بسزایی در شکل‌گیری این فرهنگ دارد. کپر بخشی از میراث معنوی جنوب کرمان و به نوعی جزئی از سنت، فرهنگ و روش زندگی مردم است، به‌گونه‌ای که بسیاری از مردم محروم یا متمکن جنوب استان کرمان همچنان علاقه‌مند به زندگی در کپرهای قدیمی خود هستند و در کنار خانه‌های نوساز خود اقدام به احداث چندین کپر برای گذران فصل گرما کرده‌اند.