متروکه پر رفت و آمد

ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ‌«ﺁﺭد ﻣﺎﺷینچیان» دﺭ ﺳﺎﻝ 1311 ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺍﺯ ماشین‌آﻻﺕ ﻭﺍﺭدﺍﺗﯽ ﺍﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ دﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍﯼ ﺟﺎدﻩ ﻗﺰﻭﯾﻦ - ﻫﻤﺪﺍﻥ ﮐﻤﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ دﺭﻭﺍﺯﻩ ﺭﺷﺖ ﺗﺎﺳﯿﺲ ﺷﺪ. ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﺎل‌های‌ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻓﻌﺎﻝ ﺑﻮد ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ 100 ﺧﺮﻭﺍﺭ ﺁﺭد ﺑﻮد. ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﺨﺶ‌هاﯾﯽ ﺍﺯ ﺑﻨﺎﯼ ﺳﺘﺮﮎ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ ﮐﻪ دﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻈﯿﻢ‌ترین ﺑﻨﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ‌ﺭﻓﺖ، ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﺮﺟﺎﯼ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ‌هاﯼ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺁﺭد ﮐﻪ ‌ «ﺁﺭد ﻣﺎﺷﯿﻨﭽﯿﺎﻥ‌» ﻭ ‌ «ﺁﺭد ﺍﯾﺮﺍﻥ‌» ﻣﻬﻢ‌ترین ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻥ ﺗﻮﺍﻥ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺟﺬﺏ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﮐﺎﺭ، ﻧﻘﺶ ﻣﻮﺛﺮﯼ دﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮدﻡ ﻗﺰﻭﯾﻦ دﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ دﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ‌ها، به لحاﻅ معیشت ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭ ﺑﻮدﻧﺪ. ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ‌ «ﺁﺭد ﺍﯾﺮﺍﻥ ‌» دﺍﺭﺍﯼ 14 ﺍﻧﺒﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻪ ﮔﻨﺠﺎﯾﺶ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺧﺮﻭﺍﺭ ﮔﻨﺪﻡ ﺑﻮد ﻭ ﺁﺭد ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻥ‌هاﯼ ﮔﯿﻼﻥ، ﺧﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺻﺎدﺭ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﺳﺎﻝ‌هاﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ دﻭﺭﺍﻥ جنگ جهانی اول ﻧﯿﺰ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺮد ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ ﺗﺪﺭﯾﺠﯽ، ﻣﺘﺮﻭﮐﻪ و امروزه به پاتوقی برای معتادان تبدیل شده است.