صحنه و پشت صحنه فیلم سینمایی دم غروب زعفرانیه

سینما تمایل دارد که از عکس به عنوان موضوعی صامت و قطعی درباره گذشته یاد کند و کاملاً عادی ست که از عکس هایی استفاده میشود تا این ویژگی ها را به نوعی تایید کند.فیلم دم غروب زعفرانیه یک ملودرام اجتماعی درست به واقع تلخ از روزگار این روزهای جامعه پر زرق و برق تهران امروز بود با نگاهی متفاوت به جامعه ای که نقش بیشترش را جوان ها پیش می‌برند جوان هایی که در مقطعی شاید حتی به فکرشان هم نرسد که روزی گریبانگیر اعتیاد اونم از نوع شیشه شوند.عکاسی در این فیلم تجربه ای دیگر را برایم رقم زد و من که همیشه دغدغه عکاسی سینمای ژانر اجتماعی رو داشتم باهاش روبرو شدم ؛ و موفقیت آمیز بود برای من البته سختی در این فیلم زیاد بود بخاطر اینکه در شب قصه روایت میشد و عکاسی در شب و با لنز دیافراگم بسته کار بسیار سخت و طاقت فرسایی محسوب میشود.