سنتی برای ذخیره آب ، که خشکید

ورف چال ، سنتی آمیخته به آموزه های دینی است که سابقه آن به دوره آل بویه در طبرستان بر می گردد . این مراسم هرساله در اردیبهشت ماه برگزار شده و با نظمی خاص و با حفظ آداب ملی و مذهبی جهت ادای دین و برآوردن حاجات شرعی، با تمسک به ادعیه ائمه اطهار (ع ) جهت حمل برف با نشانه تقدس و سفیدی بخت با دست به دست کردن برف از دامنه های ورفِ چالِ اَسکِ وَش اقدام می کنند. به واسطه خشک سالی چند ساله آن زمان در منطقه و تلف شدن دام های منطقه به علت کم آبی ، به دستور سیدحسن ولی از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) که در بخش لاریجان محبوبیت خاصی داشت ، چاهی با ارتفاع بیش از10 متر عمق و یک متر پهنا در منطقه ' اسک وش ' محل فعلی برگزاری این مراسم حفر شده بود.