آیا حرفه‌ی کیوریتوری آموزش خاصی نیاز دارد؟

هنر معاصر طی چند سال اخیر از تمامی اشکال صنعت سرگرمی پیشی گرفته است. این وضعیت جدیدی که در دنیای هنر ایجادشده نه‌تنها به بازتعریف نقش‌­های کلیدی و سنتی مانند منتقد و گالری­‌دار می­‌پردازد، بلکه مهر تأییدی بر حرفه‌­های جدیدی مانند کیوریتوری نیز می­زند. اهمیت روزافزون و تنوع باورنکردنی در امور مرتبط با برگزاری نمایشگاه طی تقریباً سی سال گذشته به اصلی­‌ترین وسیله برای به رسمیت شناختن هنر معاصر تبدیل شده است. اخیراً مؤسسات مختلف و برنامه­‌های دانشگاهی بر آن شده‌­اند تا دوره‌­هایی را برای آموزش کیوریتورها به‌صورت حرفه­‌ای ارائه دهند. به‌استثنای برنامه‌­­ی مطالعات مستقلی که توسط موزه­‌ی ویتنی در نیویورک و در حدود سال 1967 اجرا شد، تقریباً اولین مدارس تربیت کیوریتور در اواخر دهه­‌ی هشتاد میلادی تأسیس شدند.

گفت وگو با طراح برتر لوگو در wolda 2021

قاتل خلاقیت در هنرمندان گرافیک را بشناسید

«پایین آمدن کیفیت و کمبود ایده‌های خلاقانه میان طراحان گرافیک کشورمان نگران‌کننده است. یکی از مشکلاتی که گرافیک امروز ما با آن درگیر شده، این است که اکثر طراحان به دنبال فراگیری نرم افزارهای گرافیکی و تکنیک های اجرایی آن هستند و خلاقیت رفته رفته در هنر گرافیک رنگ باخته است.»

خط قرمزهای عکاسی از کودکان

عکاسی از کودکان فرمول ندارد

یک عکاس در پاسخ به این پرسش که حد و مرز والدین برای انتشار تصاویر کودکانشان تا کجاست؟ می‌گوید: نمی‌توان درباره این امر نظر قطعی و صرف داد؛ چون پدر و مادر هم به عنوان والد، حق و انتظاراتی دارند ولی باید این را هم در نظر گرفت که یک کودک با وجود اینکه فرزند یک پدر و مادر است، اما او نیز حقوق خاص خود را دارد و ما اجازه نداریم هر عکسی از کودکمان را منتشر کنیم.

با یاد حسین رحمانی، پیشکسوت عکاسی قزوین

برگزاری نمایشگاه گروهی عکس 'ریشه در خاک'

در سالروز تولد استاد حسین رحمانی، پیشکسوت عکاسی قزوین تعدادی از عکاسهای فعال قزوین با برگزاری نمایشگاه گروهی عکس 'ریشه در خاک' را که حاصل سالها هنرجویی و کسب تجربه‌ی جمعی می‌باشد، به نگاه شاعرانه‌ی ایشان تقدیم کرده و هنر وی را ارج می‌نهند. این نمایشگاه با کیوریتوری شیوا کاکاوند و از تاریخ 25 الی 30 دی ماه در گالری وندا در حال برگزار است.

آثار ماندگار عکاسان نسل‌های قبل

سربازانی که به‌جای اسلحه، دوربین در دست دارند

«فوتو ژورنالیست» یکی از گونه‌های مهم و با اهمیت عکاسی و عرصه خبر است. با وجود اهمیت بسیار عکس‌های خبری در ارائه درست و ملموس اطلاعات و ارائه درست روایات تاریخی، اما این گونه مهم به مرور زمان شکلی غیرتخصصی و خنثی به خود گرفته است.

تاملی بر نقاشی دیواری شهری

از سوررئالیسم حوزه هنری تا تعاریف جدید

«هنر شهری» به آثار هنری اطلاق می‌شوند که به ارتقای کیفیت منظر شهری بیفزایند و بر دو نوع مخاطب هدف خود یعنی «شهروندان» و «فضای بصری شهری» تأثیرگذار باشند. آثار تجسمی همچون نقاشی دیواری، مجسمه‌ها و تندیس‌ها و بیلبوردهای تبلیغاتی و فرهنگی از بیشترین این آثار هستند.

نگاهی به مشکلات گالری‌دارها / مدیر گالری هما

تقریبا داریم این بازی را می‌بازیم!

«زمانی ما در خاورمیانه حرفی برای گفتن داشتیم اما در حال حاضر با این وضعیت ارز و بازار داریم این بازی را به کشورهای دیگر می‌بازیم. مثلا امارات و سایر کشورهای خاورمیانه را ببینید که برای هنرشان چه کار می‌کنند و چطور هنرمندانشان را معرفی می‌کنند. ما چه کار کردیم؟»

درس‌هایی برای هنربانان

ارتباط برقرار میکنم پس هستم

نکته‌ای که نباید از نظر دور داشت این است که، این جستارها حاصل دغدغه‌ها و تجربه‌های بیش از چهار نسل حضور هنربانان و فعالیت‌هایشان در هنر غرب است و برای ما که تازه وارد این عرصه شده‌ایم، می‌تواند تازه باشد، زیرا هنربانی در ایران هم‌سو با «هنر مفهومی (کانسپچوال)» در دهه‌ی اخیراست؛ هم‌چنین هنربانی در کشور ما، یا در حوزه‌ی تجاری به ثمر رسیده یا توسط هنرمندان کانسپچوال مورد استفاده قرار می گیرد.هنربانی باید ذیل مکان‌مندی مخاطب ایرانی مطالعه و بررسی شود.

در موزه دنبال اطلاعات متفاوت نیستیم، به دنبال رویکردهای متفاوتیم

درواقع جهان آن‌طور که تجربه می‌شود جریانی است سیال، اما جهان بر اساس شناختی که از توضیحات و شواهدش داریم ایستا است، به همین دلیل تمام یادگیری بر ایستایی شواهد و سیال بودن تجربه مبتنی است. انسان از طریق جمع‌آوری و مشاهده‌ی نظام‌مند شواهد، دریافت و ترکیب بینش‌ها و همچنین از طریق توانایی تفسیرمان که با کمک شواهد و قوه تخیل رخ می‌دهد یاد می‌گیرد. وظیفه یک فراگیر و یک موزه یکسان است: هردو باید جهانی را بگشایند که از ایستایی موزه و ایستایی ذهن فراتر رود و در بستر شرایط متفاوت و تجارب جدید جریان یابد.

درس‌هایی برای هنربانان

ابزارهای تولید ارتباط در هنربانی

مجموعه‌ درس‌هایی برای هنربانان ترجمه‌ای است از کتاب: هنربانی و گشتار آموزشی (Curating and Educational turn) این مجموعه توسط پُل اونیل (Paul O’Neill) گردآوری شده و با ویرایش مایک ویلسون (Mick Wilson) در انتشارات اُپن ادیشن به چاپ رسیده‌ است.

منتقدان برتر جهان

پیتر شِلدال | یک اثر سیاسی از ژان میشل باسکیا به گوگنهایم آمد

«پیتر شلدال»، منتقدی سرسخت و اجتماعی است؛ او شاعری پست‌مدرن است و در کنار هنرهای تجسمی در شعر نیز حضوری جدی دارد. شلدال جزو منتقدینی است که هنر را در بستر اجتماعی آن مورد بررسی قرار می دهد.

منتقدان برتر جهان

مارتا شووندنر/ تکنولوژیِ امروز، محبوب یا مطرود

خانم «مارتا شووندنر»، منتقدی است که در میانه‌ی عوام و خواص در دنیای هنر می‌ایستد؛ او به هر دو جناح برج عاج‌نشینان و سایر مخاطبین توجه نشان می‌دهد. رویکرد او اجتماعی است و در سال‌های اخیر نوشته‌هایش را بر فعالیت‌های اجتماعی و پیشرفت‌های جامعه، هنرمندانی که زیادی به آن‌ها توجه شده و آن‌هایی که مورد اغماض قرار گرفته‌اند؛ هم‌چنین رویدادهای غیرتجاری متمرکز کرده‌ است. ستونی که او در نیویورک تایمز دارد، با عنوان «این هفته در گالری‌‌‌های نیویورک چه ببینیم؟» شوندنر به معرفی نمایشگاه‌‌های متنوع و متعددی می‌پردازد؛ او منتقدی است که کمتر با جریان طوفان‌‌های رسانه‌‌‌ای همراه می‌شود و نگاه ویژه‌‌ای به هنر‌های جدید و پیشرو دارد. او طرفدار اهمیت و ارزش‌‌های هنر معاصر است و برای آثاری که بر محتوای تکیه می‌کنند ارزش زیادی قائل است؛ دغدغه‌‌های او هم‌چنین در موضوعات انسانی، زیست محیطی و جهانی آشکار است.